Biriciğe Birinci Hatırat

evet
bir kapı sessizliğinin tokmağına sakladım seni
cüzdanımın en kuytu yerine
evet arada bakıyorum
hayıflanıyorum hatta ne olacak
ağlıyorum arada için için
kime ne
ama yalan
inanma
severken ağlamazdım ki hiç!
çünkü ben seni hep ağlar gibi sevmişimdir...!



arsız anevrizma nöbetlerime geliyorsun yine
farkındayım
evet deliyim
merdiven arasında öpüyorum yine ışık sönünce
çoktan alıştırdım
hiç kıkırdayarak kızmıyorsun
kimse görmüyor artık!
gel yorma artık kendini!
artık asansör de yolda kalmıyor iki de bir!
ama kızdığından çok severdin
ikimiz de deliydik ya
işte şimdi ben iki kişilik!
artık uyanmıyorum da gece yarıları
biliyorum ki ;
yine her yeri arayacağım ve yine yoksun
perdeleri örtmüyorum ki hem artık
hem artık akıllandım
kim görecek de kıskanacağım...!




başımın etini yerdin
tüm komşular dinliyormuş yüksek avaz şarkılarımı
hiç umurumda değil şimdi
zaten herkes biliyor seni nasıl sevdiğimi!
ben başlıyorum onlar bastırıyor hatta beni

'' ben seni değil seni sevmeyi sevdim''

bu da yalandı artık söyleyeyim
ama biliyordun zaten
seni kendimden kıskanmak aptallık mıydı?
ben hala bilemiyorum
hep pişman olurdum aslında Biricik!
ama vazgeçemezdim ne edeyim...
ben seni sevmekle bile bölüşemedim ki hiç...!



yarışım da kavgam da kendimleydi aslında
şimdi biliyorlar ama
ben nasıl severim...

richter bile en fazla dokuz derece diyebilmiş
oysa ben sana hiç derece veremedim
en sallandığım anda bile
kesildim mi
çöktüm mü
yıkıldım mı senden
o zaman gitmemiştin
üzerime çökmeden o kasırga
yine sözümdeyim
yine ordayım zamanın arkasında
nefes aldıkça ayakta durdukça demiştim ya!
yalandı inanma!

bazen ölüyorum yatakta
günlerce haftalarca...!


ölmeyince ölünmüyor işte be gülüm
kendimle anlaştım da
seni öldürecek biri de,
yarım fail de yok buralarda...
uyuşturmakla da beceremedim henüz
bakma öyle çok uyuduğuma...

hem vazgeçtim çoktan
yalan
kolay vazgeçmem değil mi
hep camlardan el sallıyorum ya sana
hep ıslak camlardan konuşuyorsun ya benimle!
hiç ayık sevmiyorsun ya beni
arıyorum işte hangi derece alkole boğduracaksam seni
bulacağım belki bir tan vakti ve bitireceğim seni...!





o zaman çok üzülme emi...!







ToprağınSesi