Birikenler Çatağı

Yarı yolda bırakılan sahipsiz bir köpeğin,

Namusunu koruyan iffetli bir çoban.

Yıldızlara bakıp da buluyor yönünü.

Kaybetmemek için koyunlarını,

Uykularında sevdiğinin adını sayıklayıp,

Çıkısına sarılıp uyuyor karanlık gecenin ayazında.

Hava zemheri yorganını örterken üstüne,

Bir ay doğuyor gecenin koynunda.

Çocukları oluyor yetim bir annenin samanlıkta,

Sapını ayırdığı için kızgındır Tabiat Ana Kuzgun'a

Varsın bir ayrılık daha çatlasın göklerin kuyusunda

Islandı birileri daha yamalı sevdanın koynunda...