Biriktirdim Hatıralarını Kalbimde

Bir kumbara misali biriktirdim sevgini içimde.
Azıcık bir kıvılcım bulsam attım oraya.
Senli düşüncelerimi, hayallerimi,
Kimi zaman düşlerimi...
Senin varlığını attım oraya.
Uzakları, yakınları,
Sensiz geçen zamanları,
Senden önce, kaybettiğim yıllarımı...
Kalbimdeki sızıyı attım oraya.
Dinmeyen gözyaşlarımı,
Sana olan tutkumu...
Sebepli ya da sebepsiz yaşadığım her güzelliği,
Sana yorduğum günlerimi attım.
Seni düşündüğüm zaman yüzümde beliren,
Mutluluğu, gülümsemeleri attım.
Senden uzak düştüğüm zamanki,
Üzüntülerimi, sana olan hasretimi,
Kavuşabilme ümitlerimi,
Kavuşabilmenin verdiği heyecanı,
Ve tekrar ayrılabilmenin korkusunu...
Gittiğim her gurbeti attım,
Yanında olmadığım her anı.
Kimi zaman bir simge,
Kimi zaman bir anı...
Seni düşündüğüm zamanlarımı attım.
Senin de beni düşünüyor olabileceğini,
Düşündüğüm zamanlarımı...
Dua edişlerimi, yalvarışlarımı,
Yanımda olduğundaki şükürlerimi...
Gökyüzündeki bulutlarda seni arayışlarımı,
O güzel yüzüne benzetişimi, bulutları...
Issız yollarda yürürken, seni anışlarımı attım.
Ve bizim yollarımızda, tek başıma yürüyüşlerimi,
Cadelerin, sokakları ne denli daralışlarını,
Attığım adımların beni durduruşlarını,
Sensizliğin, canımı her an yakışını attım.
Kalbimin, senin için çarpışını attım.
Senin için uyandığım günlerimi...
Senden bana hediye olan her şeyi attım,
Allahın bahşettiği lütfunu, seni attım,
Kısacası ben her şeyi oraya attım.

Bir gülüşünü atamadım,
Bir de senden vazgeçebilmeyi.