Bitanem

Ben seni sevdiğim zaman doğmuşum,
Sensiz dünya çekilmiyor bitanem.
Tüm kötülükleri senle boğmuşum,
Sensiz dünya çekilmiyor bitanem...

Sen zaten prensestin, ben prensin oldum.
Hasretinle yana yana kül oldum.
Yoksun diye sarayından kovuldum;
Sensiz tacım takılmıyor bitanem...

Bak,duygusuz sevgilin şiir yazmış,
Seni anlatmaya kelime azmış.
Bu saf aşık kafayı senle bozmuş;
Başkasına bakılmıyor bitanem...

Nedense içimi hüzün kapladı.
Hayalini gördüm, kalbim hopladı.
Aşk,gönlüme hasret oku sapladı;
Sensiz geri çekilmiyor bitanem...

Senle yoktu bende fesat duygular,
Maziden kalan o korkunç olgular.
Hani senle yıktığımız kaygılar?
Sensiz birşey yıkılmıyor bitanem...

Yalnız sevgi kokardı nefesinde.
Biz iki kuştuk, hayat kafesinde.
Aşkımız ayrılığın pençesinde;
Sensiz burdan çıkılmıyor bitanem...

Ah! Nerde o günler, daha çocuktuk.
Ben ve şirlerim o zaman yoktuk.
Sevda ateşini beraber yaktık;
Artık ateş yakılmıyor bitanem...

Artık sadece geceler yoldaşı,
Hiç kimsesi yok, şiirler gardaşı.
Sevdiğine üzülme, dimdik başı!
Sen yokken de bükülmüyor bitanem...