''bitecek-düzelecek!...''

''Bitecek ; Düzelecek...''
Dalgaları iki insan boyunda olan denizler gibiyim,
ne fırtınalar kopuyor bedenimde...
Susuyorum...içime akıtıyorum gözyaslarımı...
Dayanamıyorum...sessiz isyanlar bürüyor bakıslarımı...
geçecek bitecek düzelecek diye diye...
Kendimi kandırır gibiyim..
Hiçbişeyin düzeleceği yok,
aksine daha da beter oluyor gün geçtikçe,...
Terazinin iki kefesi gibi adeta...
Biri cıktıkca biri batıyor,
bir yerden iyi oldukça öbür taraf berbat oluyor...
Tartan kişi yani ben ; biçare izlemekle kalıyorum herşeyi...
Hatam nerde,
Niçin herşey bu kadar bogucu anlayamadan geçiyor dakikalarım...
Tek bildigim ben bu azgın sularda bogulmak üzereyim..
hatta belki de boguldum ama farkında değilim...
Gözlerimi açmak istemiyorum...
dayanamıyorum...
ama susuyorum...
o yaslar bir bir içime akıyor...
Bunalıyorum...
ama çarem yok...
o sessiz cıglıklarım...
durmayan fırtınalarım...
içime akan gözyaslarım...
bedenimde can buluyor,
neden sonra bir kez daha can veriyor...
cocuk oyuncagı oluyor bir ara...
Bir doguyor ,
bir ölüyor...
Bir gülüyor,
bir ağlıyor...
Dayanılmaz oluyor...
kuytu karanlıklarda kayboluyor...
bu can bu acıyı kaldıramıyor...
Hiçkimseye anlatamıyor...
Kelimeler bir bir bogazına diziliyor,
ve biçare susuyor...
Geçecek , bitecek, düzelecek diyor...
AMA olmuyor...
Hergün bir öncekinden daha da beter oluyor..
Katlanamıyor..
ölmek istiyor...
ama yapamıyor..
söz vermiş bir kere...
sözünden dönemüyor...
ama yüreğinin taa içinden gelerek dua ediyor;
Ey Yaratıcı ; Bitsin Artık Diyor...
Sevgi kazansın istiyor.......