Bitersin

gitmesin gözlerindeki sevgi hemen
tenine yakışan, gülen kırışıklar kalsın
affet duygularını güzeli hatırla
bir bak ki şöyle titresin yüreğin
uyandığında bir sabah sessizliğe
gözlerin karanlığa açılır
masada unutulan tereyağ erir
ekmeği bayatlar bir daha buluşamadan
evin kapısı ne bir daha acılır ne de sevdiklerini alır içeri
çiçeklerin yaşar sen giderken bakan olursa
yoksa senin gibi kuru, delikli açarlar
balıkların, kuşların, yaşadığın kendince büyük ve yaşanmamış geçmiş
bir kalabalık gürültü içerisinde, hatta dedikoduyla gidersin
bitersin, hiç bir şeyi anlamadan
bitersin sandığın kadar büyük olmadan