Bitmedi Şiir
Mahpusluktan gitmeye koyuldum bir kere,
Taşların yaraladığı ayaklarım, dur diye dua etmekte,
Duramam, gerekirse feda ederim uğrunda,
Zaten yüreğimin kalmadığı yerde, bedenimin işi ne?
Kılıçlarını çekti zaman, derdi beni alaşağı etmekte,
Sımsıkı avuçlarımın içinde, umudum gizlenmekte,
Yaşında boğulmuş gözlerim, önünü göremese de
Boynumda dört yapraklı yonca, bana şans dilemekte
Saçlarım rüzgara kapılıp gitmenin derdinde,
Kadınlığımı bıraktım, geçmişin buzlu denizine,
Çocukluğumu adadım, geleceğin çöl güneşine,
Ve bitmedi şiir, ruhum yaşamaktan vazgeçmedikçe
Yürüyeceğim en puslu gecenin gölgesinde
Işığı kalbim de arayacağım her karanlığa yenildiğim de
Çıkan ilk rüzgarda savrulacak olsa da küllerim
Bir yolunu bulacak belki bir çiçeğin dalına konacak
Güzel rengine hayran olup yine yeniden seveceğim...
her aydınlık olsa da karanlık sen yine de kalbine kandillen ve bitmesin şiirlerin..