Bitmeye Mahkum Aşklar

21 Eylül
'' bitmeye mahkumdur bütün aşklar..''
yagmurlar yağmakta bu gece..
ve ben izliyorum geceyi hüzünle..
bu gece bir tane olsun yıldız yok gökyüzünde..
İçimi eziyor düşündükçe yine herşey anormal seyrinde..

Haykırmak istiyorum koşmak istiyorum delicesine...
Ne yaman dünyadır bu böyle diye bagırasım var bu gece..
şimdi yalan mı söyleyeyim sevmiyorum seni diye...

Şimdi kaybediyorum karanlıgında gecenin kendimi..
bulup çıkartamıyorum ki ben kaynaksız ümitlerimi..
oysa kaplamıyor mu gözlerinin önünü bir sis perdesi...
şimdi duymak istediğim bir çift söz seviyorum seni...

Sahi ya duymasam kaç yazar ,
bitmeye mahkum değil mi tüm aşklar..
Gözlerim belki de çok yerde onu arar...
Ama kim inanır buna...Sevenler kavuşamayacaklar...

Bi sabah açtıgımda gözlerimi parlak gökyüzüne
yüreğim burkulacak o çoktan gitmiş olacak..
Aslında herşey çoktan geri de kalacak...
Kaç adam söz geçirir ki be yüreğine..

Derdimi, sorana söylemez geçerim..
Ben adam olamam bunu da öğrendim,
her geçen gün daha da çökerim...
ne vardı böyle olmasaydı?
ne vardı sonu hüsran olmasaydı?
kim inanacaktı...
Kim gözünün yaşına bakacaktı..
Kim kimin için çokça ağlayacaktı...
her sorum anlamsız yanıtsız kalacaktı...
Kim derdi ki ;
o bana ilham olacaktı..

Artık yormasın beni nefes alışlar..
İki kişilik değil tek kişilik solugum...
Yormayacaktır yokuşlar ardından ağlamaz bakışlar...
meze olmaz bana bu konular...
tarih olursun belki bigün biri beni anlar...
dedim ya ;
Bitmeye mahkumdur bütün aşkar..
ister gizli saklı...
İster aşikar...