Bitsin İçinde Ne Kaldıysa Sana Dair

indir
demir kapıları
bırak zindan dolu muhabbet kalsın şehrin duvarlarında

bitsin
içinde ne kaldıysa sana dair
son cümleler yağsın yağmur niyetine

ıslansın
tüm aşk kitapları
gelincikler salınırken mevsimin göbeğine

ve
karpuz kabuğu düşmeden henüz
kağıttan gemiler yüzsün içimizi ihtiyarlatan körfezin sığ köşelerinde

yansın
yüzyıllık yangınlar gibi
efkarımızın delikanlı vadeleri

ölelim
yahut gidelim
yüzüstü bırakıp kalemleri

kurusun
mürekkebi şiirlerin
şairini vuralım şakağından

ölsün
yazılmayan tüm eylemler
ırzına geçmeden yeni bir yaprağın

duvarlar örelim
mahpushane boyunda sokaklara
imansız voltalar atalım

ay düşürelim
ayak izimize
ay gömelim rugan büyüklüğünde

küçük mezarlarımız olsun
duasından vazgeçen

sükut edelim
ikrardan pay eden

paydamız soluk olsun
son nefesimizi alalım
kalabalıklar bizden vazgeçerken

vazgeçelim
kahpe düşlerinden sokağın

son çelmeyi biz atalım
öpüşürken kadavramız...