Biz
Yıldız yağmuruydu yağan
Karanlık gecede
Bir çift gözbebeği
Sevişti gözlerden ırak
Nefesler tutuldu
Gizlerde sevda
Dudaklar alev alev
Şehvetin doruklarında
Sen ve ben
Biz olduk sabaha varan gecelerde
Deli ırmaktı
Tenden tene akışı canın
Soluksuzduk
Yaşarken vuslat demini
Ve bir ömür kavilleştik
Gönül gönüleyken yarınlara
Aşk, sevda
Ve mutluluk deminde ki
O an!
Yağmura hasret toprağa
Yağan bereket misaliydi vuslat...
işin aslı sen ben yerine biz diyebilmektir elbette seven gönüller vuslata ermişse gerek var mı cennet derededir demeye.
kısa fakat anlamlı bir şiir daha okuttunuz bizle kutlarım Ahmet bey ilhamınız bol olsun.