Biz Bu Aşk Teknelerini Çapasına Kadar Savunacağız

Bu lacivert ne kadar benzeyebilir bir sabah vaktine
Sen hangi ışıktan çıkıp gelirsin
Bilir misin
Niye büyütürüm düşlerimi menekşeye
Uçurumda bir özlem çoğalsın
Diye hüzün
Diye asi
Gece diye

Sırılsıklam bir İstanbul aşkıydı bizimki
Midye kabuğuna yıldırım düşmüştü yer gök rengarenk
Aykırı dalgaların sıçrayan köpüklerinde
Misafir martıların düş isyanları olurdu
Biz bu aşk teknelerini çapasına kadar savunacağız demiştik
Öylesine bir buluta binmiştik yüreklerimizde çapraz karanfiller
Işıklı türküler tutulan sözler
Birileri seni seviyorumları bir şiirden alıp geldi
Biz evreni sığdırdık o sözcüklere
Yüreğinin ağrısından öptüm seni
Tersi olmadı bir kere bile

Bu nedenle
Tutuşmanın tadı unutulmadı bir daha
Sonra o düşler
Sonra o öpüşler
O direnişler sonra