Biz Bu Şiiri Sadece Anlayanlara Giydiriyoruz

Sensiz ne haldeyim bilmek istermisin
sanki benim kimsem yok
Kopkoyu bir gecenin ortasında
Kimsesiz kalmış bir çocuğun bakışlarına benziyor yalnızlığım
Varsa sabahı bu gecenin gözyaşlarım eşlik edecek Güneşin doğuşuna

İsmimiz yanyana gelmeye korkarken
Ben oturup ağlasam çocuklar gibi
Sorucaklar nedenini
Ben özledim,ben aşığım,çok seviyorum diyememki
Kalksam on dakika yanına gelmek
Ama sorun bu değilki

Bana sevmeyi beni severek öğreten adam
Bir yandan ruhumun ızdırabı kanıyor gözlerimde
öte yandan hasretin kanadını kırmaya çalışıyorum
Çaresizlik bile çare düşünürken
Derinden bir aaaah çekiyorum
Sonra sırf gülmek için gülüyorum

Bu ne böyle be hayat böyle sevene hakmıdır bu zulüm
adalet biraz olsun adalet
Sabret gönlüm sen yinede sabret
Tek derdimiz bölünmemek sen ve ben diye ikiye
Aşka saygı bekliyoruz
Biz bu şiiri sadece anlayanlara giydiriyoruz