Biz Çok Benziyoruz Birbirimize

Biz çok benziyoruz birbirimze
Tüm yaşanmışlığımız, yaşadığımız, hayallerimiz
Tamamlıyoruz birbirimizi

Ben ilk sesini duyduğum da
Bir yerlerde benim için de
Hayatın devam ettiğinin farkına vardım

O yıkık bir şehir
Ben terk edilmiş bir diyar
Birbirimizi fet ettik adeta

Tam yakamızdan tutmuşken hayat
Birbirimizi bulduk
Böylesi duygular nereden gelir,nereye gider bilmem

Tek bidiğim şey..
Birbirimize iyi geliyoruz

Sonu olurmu bilmem ama
Kanayan yarama melhem olan hasretim oldu
Onu gökyüzüne benzetiyorum

Güneşim,ayım,yıldızım,gecem,gündüzüm ve daha nicesi
Bana çok uzak ama aynı zamanda çok yakın

Sıcaklığını sevincini güneşe benzetiyorum içimi ısıtan
Sesini gök gürültüsüne
Gülüşünü şimşek çakmasına aydınlık saçan
Hüzününü yağmura damla damla tenime dokunan
Sessizliğini geceye içten içe yok eden
Gözlerini yıldızlara..

İşte ben böyle büyütüyorum onu içimde
Ben böyle yaşıyorum onu kalbimde
Sonu belli değil ama yaşadıklarım,hissettiklerim
Beni bu anlamsız hayat dediğim..
Uçurumun en içine,en dibine sürüklüyor.