"Biz" Eksi "Sen"

Bugün yola çıkıyorum
Sende(n)/kalan ne varsa üstümde,
Çırpınıyorum, dönüyorum kendime...


Her şeyi geride bırakarak
Arkama bakmadan
Bugün yola çıkıyorum....
Veda bile etmeden gidiyorum sessizce;
Gidiyorum, sessizce...

Bir ses..

/Dur gitme.../

Sen mi mırıldanıyorsun ardımdan?
Yoksa benden kalan kırıntıların mı?
Kalbim kovalıyor ayaklarımı.
Bugün yola çıkıyorum ben.
"Biz" eksi "Sen" den kalan "Ben"le.
Ne kaldıysa üzerimde
Çırpınıyorum, dönüyorum kendime,
Yola çıkıyorum...
Terk ediş mi bu yoksa aşk-ı firar mı?
Lakin firar olur mu bu aşktan?
Üzerime esen lodos,
Kurtarır mı beni bu ataştan?

Velhasıl bugün;
Yola çıkıyorum eski senden.
Yardım dileneceğim dağlardan,
Yollardan, taşlardan, "NaymaN Ana" dan...
Hayalim mi gerçekleşecek,
Gerçekler mi kopacak rüyalardan?
Hayalimde bir çocuk,
Uzatıyor elini gökkuşağına,
Tutuyor sımsıkı...
Tutuyor ve çekiyor olağan gücüyle...
Lakin gelmiyor göklerin tuali.
Çekiyor çocuğu kendisine...

Çocuğun hayali tutabilmekti renkleri...
Tutuyordu da..
Ama yok oluyordu aynı zamanda.
Hakikat-i hayal oluyor
Velhasıl...


Bugün yola çıkıyorum senden...
Koparıp atarak ömrümü,
Test ediyorum kendimi,
Ve hayalimi...

Hayalim mi ömür olacak,
Ömür mü hayali !...

Velhasıl Kelam...



Üstad Bülent Kaya'ya katkılarından dolayı teşekkürler...