Biz Kadınlar

Bahar rüzgârlarından daha ılık nefesi,
Gönülleri mest eder zarif bir kadının sesi!
Kimi zaman şuh sözleri fısıldar!
Kimi zaman bir pazar tezgâhında kulakları tırmalar!
Fark etmez nerede olursa olun,
Kadının sesi hayatının öyküsünü sıralar!

Tırnaklarının arsı topraktır!
Diken yarasından parmak uçları hissetmez!
Nasırdır elleri, yüreği ellerinden de beterdir!
Çoğunun rengi seçilmez güneş yanıklarından,
Ama o hiç şikâyetçi değildir.
Kadın kaderine hep razı gelir,
Çocuğunun karnı toksa ya da
Sevdiği adama sofralar kuruyorsa,
Umurunda değildir, çiğnenen duyguları!
Bir evdir sadece onun derdi,
İki göz, bir evi de oldu mu?
Bir de iki söz duydu mu sevgiye dair
Gönlüne krallıklar kurulmuş olur