Biz Ölümü Güneşle Doğarız Sabahlara

bak dinleyin
alıştım gayrı yokluğuna dayanamazdım
hepsi güneşi bırakıp gittiler sonsuzluğa...

acılara alışamadım
sözüne kanarken yüreğime taş bağladım
uzun yürüyüş sensizlik güneşinle yollarda k/aldık
ölümleri güneşinle yüreklere demirledik sabahları

yine bir sevdaya bağlandım
gün gördüm
seni gördüm şad oldum
düşlerime yordum seni

onur
ihanet
direnç
vuruldum sabahlara
yok olan bedenler vuruldukça yollara düşen

bekle bizi ...
özgürlük
bekle bizi Amed güneşin bize yeter
sen yarınlara doğarcasına karanlık içinde ışık yaydın
yiğidin ölümü halkına ışık olsun adamişliğina inat

haykırmak
asil olan emek
doğru yola koyulan ister bedel ödesin
isterse bildiğinden yürümek büyük düşünmenin bedeli

doğru yoldan yağmur yağıyor
bilsen ölümü sevdasına yatan canları
çıkarsın karanlığın güneşine meydanlar bizim gözüm

yanıldılar ölümlere
yedikleri yalan uğruna düşman ruhlar

artık korksun ölümlerin ahından
düşman bitişin yok oluşun eşiğinde saldırgan
alanlara akın ettik ölümleri yenerek düştük özgürlüğün semalarına

vazgeçmedik yollarına sevda yağmuruna
bilsen sevdamın yücelerde seyrini koşar adım gelirdin
bil işte yürüdüm senli yollardan
çok yandık kanlar içinde

ölüm ne gezer
biz ölümlerden doğarız güneşin sabahına

15*07*12*Karataş*