Biz/den Mahşere

Biz'dik
Bizden sen çıktı, ben kaldı geriye
Ask gitti senden, benden öteye
Sessiz bir hüzün
Serseri bir acı
Mıh gibi çakılı kaldı gözlerde


İstesensen de silinmiyor değil mi hüzün ?
Umarsızca sarılsan da yalanlara unutulmuyor
Her geçen gün biraz daha yakıyor
Azar azar tükendiğini görmezden gelsen de
Öldürüyor

Ölüme tebessümle gideceğini düşünsen de
Boynunda asılı günahların ile
Yerin yok kara toprakta bile!


Haydi şimdi gülümse
Haydi şimdi söv gelmişine, geçmişine
Son kez hayıflan bizli günlere
Son kadehi azapta yudumla
Şerefsizliğinin şerefine !


Papatyalar yüzünü döndü güneşe
Kabusların da nefes alıyor
Gözlerinde cehennem azabını gördükçe
Divan_ı mahşeri bekliyor
Haram ettiğin hayatın bedelini almak için.