Bize Dair

/az önce rüzgar geçti bu sokaktan
ne varsa alıp götürdü senden kalan
az önce s/essizce bağırdım rüzgarın ardından
geri getirmedi senliğimi, sokağa döktüm çaresizce, sensizliğimi .../

...

rüzgar son marşını söylüyor, yüreğim ayağa kalkmış
kavuşması olmayan beraberlikler için, ömür boyu sessizlik
araba kornaları, ezan ve çan sesleri
hiçbir ses geri getirmiyor, rüzgarla yüreğimden gideni

yollar küçülmüş büyük binaların içinde
kaldırımlar yok artık, arabalar yüzüyor içimde
bir yaya yürüyüşüyle yol almaktı aşk
bu hızlı akış dindirmiyor, rüzgarla artan sancıyı

kentler dağınık, taş, çöp ve robotlaşmış bedenler
sevgi aranmıyor hiçbir şeyde, asilleşmiş yürekler
paylaşmak aynı göğe bakmak sanki, ev, araba almak hüner
avcuma doldurduğum taşlar kapatmıyor, rüzgarla uçan aklımı

yüreği olmayanların göremeyeceği bir kentten sesleniyorum sana!
sevgisizliğin özür sayılmadığı yitik zamanları ardımda bırakıp...
taştan evlerle, arabalarla olmaz biliyorum, mutluluk
hayal etmek yetmiyor, rüzgarla kırılan aşkımı

takvim yapraklarından bir gemi yapsam ikimize
içindeki dağınıklığı toplayıp yüzdürsem yüreğinde
bize dair mutlulukları çoğaltsam denizlerce
ah dünya! vermek istemiyor, rüzgarla dağılan aşkımı

rüzgarla oturup konuşsam, seni anlatsam ona
eğilip yüreğimi dinler mi, esmeden bir defa?
kırılan dallar, yakılan ağıtlar adına
durdurup çaresizliği, seni verir mi bana?

susuyor rüzgar,
s/alıp sevdalara bedenimi
susuyor dünya!

...