Bize Zaman K/üstü Sevgili

çile çağırmayan söz
sönmez k/özü
seven insan darılmaz öze
sözde seversen kalır öküze..!

her kayra sevmek kolay mı
sandın
her gördüğün Ayı'yı dayı mı s/andın
seven insan yorulmaz k/andım
her seven diye sever mi s/andın

oyuncak evcilik oyunu
şiirine yazdığına s/anmış
dur yolcu
bak sevgili
safça duygusalca umutlar
istemedim k/ırmak k/andım
hiç bir zaman

sen kendini ne s/andın
hayretim yüreğime d/aldım
bu canı cananım s/andım
sonra yoluna durdum
yakındım s/oldum

bu canı tanımaz bildin
öyle bir yabandin ki
hiç oralı bile olmadın
son uyarım dedin
sildin gönül defterini
tamda yüreğime vurdun

sonra timsah göz yaşı
asırı sırlara bindirdin
mahsum umut sözlere
kem göze sardın h/alaylı

gel konuş...
derdini söyle derman ara
yok mu?
sevdiğin hiç derdi dermana
ihtiyaç yok mu s/andın

ve anladım ki '
sen bu işin acemiliğinden
ayıklandım
konuşmadan tanımadan
inkarla nasıl yürüdün aylar yıllar

nasılda geçti baharın güzü
şaştım
sensizlik bana yara k/aldım
söylen boşa gitti

yalanı gerçek k/andım
zamana kalan unutulur
sonra zamana küstün
_bize zaman küstü sevgili..!

gül biraz
umudunu tutkunu bilesin
olursun ağlarsın sevdiğine
O da sevdiğinden ağla
sevdiğin gönülden olsun

_sevdiğimi kalbten s/andım

12/08/11 Karataş

**konuşmak gelmez mi /tabi sevmek zor düşman olmak kolaydı**