BİZİM TÜRKÜMÜZ

Issız.. KaranLık ve Soğuk ßir qece..
Rüzgar Hafiften Esiyor ..
uğultuyla gelen bir bilmece..
benden cevap bekliyor
sorular.. cevaplar..
akıllar karmakarışık..
herkes suskun herkes sessiz.. rüzgar fısıldıyor bir tek
sessizliğin ortasında bir ay..
gülümsüyor..
sessizce birşeyler haykırmak istiyor gibi gözleri..
istiyor ama kalbi razı olmuyor belli...
neden peki..
nedir ayı suskunlaştıran..
nedir gülmek isterken suratını asan..
korkuyor..
çaresiz hissediyor kendini..
biçare haykırmak kalbi engelliyor bedenini..
evet.. bende..
bende istiyorum haykırmak..
ama çaresizim bende ne fayda. .
peki .. peki ne haykırayım .. ne yapayım ..
rüzgar fısıldıyor.. yavaş.. yavaş..
sessizliği bölüp haykırmak..
haykırmak ki en derinden..
en içten duygularla söyleyebilmek..
rüzgar fısıldıyor yavaş.. yavaş..
ay bakıyor çaresiz..
haykırıyor sessizce..
yürüyor muyum ben bu sokakta..
yürümek mi istemiyorum .. yoksa mecbur muyum..
rüzgarın uğultuyla savurduğu bir toz misali mi hissediyor kendini
bir toz.. bir bulut.. bir toz bulutu ..
ayın önüne geçsede..
saklayamaz gülümsemek istediğini.. gülümseyişlerini.. haykırdıklarını.
kalbi ne kadar acılı olsa da..
gülümser hayata inat..
hayat o kadar acımasızdır ki..
salıvermez kendini..
ßu ßir Türkü ..
ßu Ayla Rüzgarın Türküsü..
ßu GeceyLe KaranLığın Türküsü..
ßizim Türkümüz.. Hepimizin Türküsü..
Haykırarak Sessizce SöyLenen ßir Türkü..
Hayata İnat UçurumLara İnat qüLümseyen..
ßu ßir Türkü..!