Bizim Yağmurumuz

bizim yağmurumuz saçlarınızdan uzundur
bir yaşamaktır umulur gider
çingenelerin rengarenk seviştiklerine dair söylentiler duyulur
hayalimi hayal ederken bulurum orada
o karanlık odada

sıvası soyulmuş pencerelere inanıyorsak
bizimle ölmelerine izin verecektik
diyecektik ki başka yol yok
yeni hüzünleri değdirmeden yüreğimize
dilekçeli şiirlerle dünyayı
bulutlara şikayet edecektik

dışarıyı düşün diye aklıma aşk fikirleri sokuyorsun yalandan
ne solucanları gördük henüz ne de papatyaları seven birini
ürkek kanatlı bir uçuşu sorguluyorsun
çok komikmiş gibi olanlar
kuşun kuyruğunu çekiştiriyorsun

keşke o şehirler üstümüze gelmeseydi böyle
senin bacaların sıcak olur kalabalıktır
bebekler uyur peri soluklu rüyalarında
mışıl mışıl bir bahtiyarlıktır başıma değen eller
seni her öptüğümde dalmak
onun için güzeller

yar koluna takma sevinçler kavuşturur kaldırımlarda
el ele bahçe avlularında alevlenmiş oyunlarımız olur telaşlı
sırtını verip duvara tebeşirli kalpler çiziyorsun
sanki derelerin kurşunu kalmamış da
bu sefer oyunu bozan sen oluyorsun

dudakların serin bir geceyi doldurur ayaklarıma
merdivenler boyu heyecanlar dizilir bilmem ne yapsam
dizlerimin bağı çözülür binlerce yıldır
yorulduğuma üzülmem de
ya evde yoksan.