Bobo'nun A'sı B'si C'si
I love you İyimserlik...
Antenlerinde dolaşan
erimiş kar damlacıklarında,
alfabenin yirmidokuz harfini
görüyordu.
belki otuzuncu kendimimdir diye
düşündüğünde,
ulaşılmaz yelken direklerinde,
o korsanların teknelerinde,
gülerken buldu/
kendini, neşe içinde
HAYLAZLIK...
(Kutup Ayı'sı...)
oysa cesetler gömülüyordu,
kazılmış duvarlara,
yosun tutmuş denizlere,
törensiz ve kurşun atımsız,
adalet'se
o soytarı yüzüyle sırıtırken,
acı çekenlere...
gezgin'lere de yazmak kalıyordu
geriye... geriye
tahta parçalarına düşülen tarihlerde,
kalır mıydı kayıplar?
yeryüzündeki serüvencilere,
yakılır mıydı ağıtlar?
ey unutulmuşların unutulmuşları,
dolaşın buzullarda,
kazıyın ruhlarınızı,
sınır olan duvarlara,
beni de yakın,
unutturun yarınlara!...
ve İYİMSERLİK
işte çekiliyordu mor bulutlar,
gözlerinin hizasından,
sen ki Kutup Yıldızı ol,
sen ki Pusulam ol!
çekildiğinde inine,
eriyen mumdu,
sönen aydınlık
sevdalı kederlerine,
tüneyen Baykuş'du
dalında,
yalnızlık....
Acılarla dopdolu bir dünyanın peşinden koşuyoruz. Her yolu bizi, çarmıhlara gönderiyor, uçurumlara götürüyor...Uyumsuz ve dengesiz bir dünyadan ne beklenebilir ki...Boş bulunup, yaşamaktan ve ölmekten başka...Güzel şiiriniz için tebrikler Necmi bey. Saygılarımla İoannis Bozikis
Aslında 30.harfi bulmuş ve de adına dizeler yazmışsınız.Ruh hallerimizi yansıtan ne derin sözcük...Bobo...acıııı/yaygın inlemeler ve atılması zamana bağlı ağrı içsel sızı .. -bu denli güç ve emek katılınca şiirlere takdiredersniz ki yorum yapmakta cesaret ister. -Hani öncesinde bazı imgelerin bilinmesi ve de o imgelerin neden /nerede/niçin kullanıldığının irdelenmesi lazım. -Galiba sevdalı kederlere baykuşların tünemesi son bulmayacak ve devam edecek her sferinde bir acı daha yaşanası kaçınılmaz.
-Gökler ve aydınlıklar size gülsün efendim
şiire farklı analizler,sevgiler...
Bobo'nun A'sı B'si C'si Necmi Dayan
I love you İyimserlik...
Antenlerinde dolaşan erimiş kar damlacıklarında, alfabenin yirmidokuz harfini görüyordu. belki otuzuncu kendimimdir diye düşündüğünde, ulaşılmaz yelken direklerinde, o korsanların teknelerinde, gülerken buldu/ kendini, neşe içinde HAYLAZLIK...
(Kutup Ayı'sı...)
oysa cesetler gömülüyordu, kazılmış duvarlara, yosun tutmuş denizlere, törensiz ve kurşun atımsız,
adalet'se o soytarı yüzüyle sırıtırken, acı çekenlere... gezgin'lere de yazmak kalıyordu geriye... geriye tahta parçalarına düşülen tarihlerde, kalır mıydı kayıplar? yeryüzündeki serüvencilere, yakılır mıydı ağıtlar?
ey unutulmuşların unutulmuşları, dolaşın buzullarda, kazıyın ruhlarınızı, sınır olan duvarlara, beni de yakın, unutturun yarınlara!... ve İYİMSERLİK işte çekiliyordu mor bulutlar, gözlerinin hizasından, sen ki Kutup Yıldızı ol, sen ki Pusulam ol!
çekildiğinde inine, eriyen mumdu, sönen aydınlık sevdalı kederlerine, tüneyen Baykuş'du dalında, yalnızlık....
yazının doğrusu bu şekilde olacak. iki sefer kopyalamışım. yöneticilere duyurulur...