Boğaçhan/Ses

Bahar gelince kollarıma, uçkunum;
-patlatırım bombesini orkidenin,
-hiç dinlemem!
Dolaşırım koku saçan goncasında;
-söğüdün sarkıttığı dallar olurum.

Birden çıkan meltemle yükselip, inerim;
-pike yaparım âniden!
-boşluğa dalarım kırlangıç misâli,
Toprağın döşüne atılan çığlıklarım;
-serseri bir rüzgârla susturulur.

Bu havalarda, yakamoza biterim;
Çağlayanlar gibi dalarım derinlere,
Hırçın dalgalar çullansa da yakama;
-yalçın kayalarda direnirim.

Aslında var ya, bu yürek olmasa;
-hani, şu elin kolun sahibi!
Ne sarabilirim çiçeğimi belinden,
Ne de asabilirim yıldızımı telinden,
-kalırım bir köşede çul gibi!

Yaşlı aslan; yaşlı Kamber!
-sensiz olur mu bu düğün? davran!
Zaman, sana kördüğüm; uslu dur;
-toprağa yaslan!
Soyundan değil mi bu duruş; eğilme;
Yoksa, acımam yavan dile;
-kamburunu keserim!

Nal topluyor bahar; yılkı terkisi!
-şarkısı bayat, dili bir karış!
Çilekeş ömürde son dem, son kuruş!
Ağıt yakarım alevli çembere,
-bir ateşkes, bir yakarış!
yolun sonu bu, bitti yarış; değil mi?
-teslim bayrağını çekerim.