Boğuluyorum
Güneş karanlığa doğuyor gibi
Karalıklarda boğuluyorum
Cebi olmayan bir pantolon var üzerimde
Elimi cebime sokamıyorum
Düğmesi olmayan bir gömlek var üzerimde
Gömleğe hapsoluyorum
Parmaklarımın yapışık arası
İşaret yapamıyorum
Dokularım alınmış gibi
Kanım çekilmiş adeta
Dokunamıyorum
Hayatıma tecavüz ediliyor karşımda
Ve ben engel olamıyorum
Boğazım düğümleniyor
Gözyaşlarıma hükmedemiyorum
Ağlasam belki rahatlayacağım
Ağlayamıyorum
Sözcüklerimi çalmışlar benden habersiz
Kelimelerim yok konuşamıyorum
Diken gibi batıyorum kendime
Sorular soruyorum
Nedir bu acımazlık
Sorularım çoğalıyor
Cevap bulamıyorum
Hayatım kayıyor ellerimden
Ve ben tutamıyorum
Karanlıklar kaplıyor bedenimi
Ve ben karanlıklarda boğuluyorum...
Şiir çikmazda olsada arayiş içinde olduğu aydinlığa umutlu kutluyorum😙
şiir çok süper
yreğine sağlık
devamını dilerim👍👍👍
çok güzel irdelemişsin şimdiki zamanda boğuluyorumu..