Bomboş Bir Velhasıl

Her şey

Bir gün
Hatıra kalacak
Anılarda,
İçinde
Sen yoksun ben yokum
Hiç kimse
Yok,
Ah gönül ah
Sevmen mi lazımdı ille ki
Hep
İnsan denen
Şu
Vukuatı
Pişmanlığın son iç yüzü,
Keşkelerde
Azap,
Ne
Desen haklısın
Anlamamak anlaşılmamanın
En önde gideni,
Kıvırmak
Çevirmekte ona dahil
Ama daha nereye
Kadar,
İnsan süreti istilası
Yaşadığım
Üç günlük ömrün takvası,
Kuyruğu yok
Ona güvenmiş muhakkat,
Amma velakin
Neye çare
İç dünya
Dış dünya
Bomboş bir velhasıl...

* Berlin, 21.02.2021 *