Bonsai Ruhlar
Bitmek bilmeyen bir sonbahar
Kurudu dallar döküldü yapraklar
Bozkıra döndü yeşil bağlar
Ruh sükût aleminde sabır çekiyor
Sabra sarılmış mabedi niyetine
Gönül perdesinin arkasında hayaller kuruyor
Umutlar türüf mantarı
Yürek toprağı altına ekiliyor
Şahsına münhasır kendince
Eller ayaklar prangalı
Ne ileri gidebilir
Nede geri
Düşüncemi oda budanmış bonzai
Bir arpa boyu kurduğu hayaller
Nerden bilsin ötesini
Dönüp durduğu aynı çember
Zihin açılamıyor kendi kıyısından öteye
Demir atmış kısır bir döngü ye
Gırtlağa düğümlenmiş nefes
Yürek yangın yeri
Kavrulmuş , kurumuş toprak
Çiçek açarmı hiç
Ufukta jiletli dikenli teller
Esaretin en dibi...
"Menekşe"
Anlamlı bir şiir okudum emeğimize yüreğinize sağlık tebrik ederim saygılar
Her başarı kendindendir insanın, başarısızlıkta öyle bence. Bir bayan mesleği görülen hemşirelik mesleğinde bir erkek hemşirim. Ve yara bakımındaçok iyiyimdir. Bu benim önümde arkamda sağımda solumda biri olduğundan değilde, azmimin Bi sonucu olduğuna inanıyorum. Ve unutmayın ademden beri kadın ve erkek birbirine birbirine destek için vardır. Çok başarılı kadının etrafında onun yüzünü güldürebilen bir erkek vardır. Nitekim eşim buna bir örnek bence.
Adam adam gibi olmadıkça kadın hep eksik etek kalacaktır bu zihniyetin gerisinde ne yazık ki şair
İddialı bir resim ve sözler... Şiir de öyle... geniş bir hayal ufku, satırlara güzel kelimeler enjekte ediyor. Kutlarım şairin, güzel dileklerimle...