Boş

Oturup izlemek gerek bazen
Çevrende hayat akıp giderken
Sen yalnızken
Ben yalnızken
Geri kalan herkesten

Gürültülere anlam yükleyip
Hareketlere konuşma yazıyorum
Sense bir nargile dumanında
Göz kırpıyorsun
Veya bir sigara dumanında
Bize özel bu yalnızlık akşamında

Yan masa boş
Arka masa hoş
Kalabalık muhabbetler
Görüyorsun dikkatli bakınca
Olman gereken yer gibi
Aslında boş
Yanım gibi, karşım gibi
Yalnızlık doludur insanın gözleri
Ne kadar kalabalık olsa da çevresi

Bir kelebeğin kanat çırpışı kadar
Önce yanındaydım oysa
Belki de gözümü kırpsam
Kapıdan gireceksin