Boş Sayfalar

Kitapların başında
Yazısız bırakılan ikinci yaprak kadar boşum
Kitapların sonunda
'İçindekiler' yazan
Sayfalar kadar dolu
Bir hayat gibi

Kederli gün nöbetlerinde
'İçindekiler'i başta yazılan
Sayfalar kadar doluyum
Sondaki boş yaprağa gelince
Göçmen kuşlar denli yolcu.
Ölüm sonrasında yeni hayat gibi

Ayaklarımda
Teneşirden arta kalan
Sevilenden hatıra sabun
Dağlara uçarım
Bir kartal gibi

Ayak basılmayan kayalıkta
Yılanlar serum hortumlarına dönüşür
Koyaklarda çocuklar oynar
Hiç sevilmemiş insanlara sevgili olurum
Tüm açlara lokma
Tüm insanlar için yaşlanır, onlar adına ölürüm
Kayalıkta yarısı tüketilmiş sabunla yıkanırım
Suyumu dağ çiçeği döker
Dönerim kitabın baştaki boş sayfasına yeniden
Teneşirden arta kalan sabunu tüketerek

Zümrüdüanka gibi.