Boşluğun Bir Yurdu

Ağlamak istiyorum

Güzellikler göçüp gidiyorlar bir bir 

Kalp ateş 

Gönül yangın,

Tekrar tekrar dönüp geliyorlar geri

Nasıl dayansın ki 

Buna bu yürek,

Sanki 

Zaman durakalmış gibi 

Merhem olması da uzak bir ihtimal,

Burnumda tütüyor özlemleri 

Anılar asılı kalmışlar 

Hatıralarda,

Gitmiyorlar 

Bir türlü gözlerimin önünden,

Silmeyin göz yaşlarımı 

Silmeyin,

Onlar 

Benim 

Varislerim 

Onlardan bana tek kalan,

Anlamsız gibi duruyor 

Şu hayat 

Acılar 

İstila etmişler sanki tüm ömrü,

Düşmezler ki yakamızdan 

Hiç düşmezler 

Sarar iken içimizi 

Bir hüzün,

Sarıp 

Sarmalasak ne gezer 

Boşluğun bir yurdu olur mu ki acep...

* Berlin, 05.09.2021 *