Boşluğun Sancısına

kararır
kara dünyan
zifiri karanlıktır
nasibin
geleceği olmıyan
bir
zulüm
dedirtmez
sana
gülüm
dedirtmez
sanki
onun
sözlüsüsün
oturur içine
bir
taş gibi
parçalar
parçalara
bilemezsin
o
senmisin
değilmisin
akarsın
bir
boşluğa
boşluğun
sancısına
sonsuzluğuna
geçmişmi
gelecekmi
bilemezsin
karanlıktır
her şey
artık
zifiri
karanlık
yat kalk
yat kalk
aslında
uyuyorsundur
ebediyetin
kucağında...

(Berlin,25.10.2013)