Boşluk

Yıllar öncesiydi...
İtildim, kakıldım
Bir boşluğa çakıldım
Kime elimi uzattıysam...
En dibe itildim
Nice yağmurlarda ıslandım
Ayaz gecelerde ısıtacak kollar aradım
Karlar yağdı üzerime beyazlar altında kaldım
Yılmadım, yıkılmadım hep dayandım
Ellerimi uzattım...
Birgün tutan olur dedim
Ümitle bekledim
Ne gelen var, nede giden
O karanlık
O soğuk
O kör kuyu, o boşluk
beni öyle yutmuşki
Güneşin sıcağından,
Baharın kokusundan,
Cıvıl cıvıl uçuşan o kuşlardan,
Yaşamaya dair her ne varsa
Ben hep mahrum kalmışım

Bulunduğum boşluktan...
Nice feryatlarla duyurmaya çalıştım sesimi
Kimse duymadı veya duymak istemedi beni
Artık çabalarımda kar etmiyor
Dayanacak gücüm kalmadı
Ömür dediğin ne ki ?
Çar çabuk gelip geçiyor
Tutun artık elimden
Yoksa bu adam bitiyor
Tutun artık elimden
Çünki bu adam ölüyor