Boşluk

dilimde kabaran susku
içimde kulaç atan monologlarla
nicedir yarış halinde

neyse ki - bir tesadüf sonucu -
Pedro Almodovar yetişiyor imdadıma
pür telaş gözlerimi saymazsak
suspus olmaktan hoşnut artık
hem içim, hem dışım

sükunetin şiirsel akışındayım
bir başka düş sarmalında
şeridin iskeletiyle kaynaşıyor
ruhumun damarları

oysa
zamanın akışıyla
ifade arasına sıkışan kalbim
koca bir çelişkinin somut örneği

zamanın alacasında ufalanan
varlığımın hummalı fizyolojisi
neden savuruyor havaya
kendi gramatiğini?

ah, bu kapkara boşluk
kaybolmamak şimdi ne mümkün
...
bari sen bul beni, sevgili tanrı
ger upuzun kollarını
hadi bul
bul bulabilirsen...


H. Korkmaz, (!) 2022 Sthlm