Boşluk Deryasi

Bir varmış bir yokmuş canlar cisimler,
İbretle bakınca gör neler bomboş.
Bir nokta olunca bütün isimler,
Zerreler nüveler habbeler bomboş.

Mikro âlemlerden makro âleme,
Kâinatın dili gelmez kaleme,
Bir nutfe seyrinden olma Âdem'e,
Makamlar mevkiler rütbeler bomboş.

Serap ikliminde ışık selinde,
Oynayanlar O'nun Kudret elinde,
Tevhit ilmi ile ledün dilinde,
Manayı bulana maddeler bomboş.

Sonsuzluğa sonsuz düzenler kurmuş,
Her yana gövdenin gölgesi vurmuş,
Rüzgâr ses vermiyor dalgalar durmuş,
Deryalar ırmaklar katreler bomboş.

Burada bir yer var mekânsız mekân,
Gurbetli gurbette vatansız vatan,
Bir pazar kurulmuş alandır satan,
Şehirler çarşılar caddeler bomboş.

Kâinat yolcusuz yollar duraksız,
Her nesne miraçta miraç Buraksız,
Bir ilim yazılmış harfsiz varaksız,
Okullar sıralar rahleler bomboş.

Ne gelenler var nede gidenler,
Ne güdülenler var nede güdenler,
Çokluğu bilmezler Tevhit edenler,
Özün özündeki zübdeler bomboş.

Nerde peygamberler nerde veliler?
Nerede erenler kırklar yediler?
Bana; 'Bu bir sırdır sen sus' dediler,
Koskoca evren'de kubbeler bomboş.

Ne tarafa dönsek boşluk denizi,
Üstünde gezenler KUARK gemisi,
Sen kimsin? Yaralı ALLAH delisi,
Kulisler perdeler sahneler bomboş.

VE
HER TARAF AYNA OLDU,
HER AYNADA SEN VARSIN.


12.01.2000