Boştum Doldum Taşıyorum

Demlerken hasretini bir demli çay niyetine
yüreğimdeki denizlerin sahillerinde,
Yırtılmış bir resmin yarısında arıyorum seni,
Dikilmeye muhtaç bir sevda
Yamalıyorum yırtıklarını,
içimdekilerle, içimizdekilerle...

Hadi büyüt bende ki çocukluğunu,
Büyüt ki yeşillensin dallarım,
Üzümde yaşattığım düş/lerde kalmasın
Bu sonsuzluk emsali sevda.
Büyütmeli, uzun soluklu olmalı
Romanlarda anlatmalı,
Yaşanmalı,
okurken ,
Yaşatmalı yüreklerde...

Nefes niyetine solunmalı bu sevda,
Güneş niyetine ısınmalı altında,
Susuzluğunu gidermeli her bir ayrılığın,
Vuslatta buluşmalı bedenler,
Kirpiklerde bütünleşmeli arzular...
1...
Boştum...
İlk doğdum an,
gözlerimi açarken bu faniliğe
Ağladım..
2...
Yaşarken besledim bazı şeyleri yüreğimde,
Filizlenip büyüdüm,
Yeri geldi sarsılsım rüzgarlarda,
Yeri geldi yangınlarda küllerimi topladım.
An geldi kimsesiz kaldım tolu kalabalıkların ortasında
An geldi çıplak hissetim ruhumu avuçlarında,
doldum,
yağmurlar her yağdığında üzerime
her gözlerin gözlerime değdiğinde
bir can daha adadım ayak izlerini değdiği yere.
Bitiremediğim seni soluksuz romanlar gibi okudum,
Çayımda şekerim,
rüyamda düşüm oldun.
Yeri geldi içtiğim bir damla su oldun...
Yeter mi seni anlatmaya bir ömür.
Sor istersen sayfalara...

3...
Taştım,
herşey o kadar üzerime geldi ki,
çığlıksız kaldım toplulukların ortasında,
dar geldi kefenim bedenime,
kılı kırk yaraken bu sevdanın uğrunda,
hep payıma düşen özlemin oldu...
kimliği aradım sessizliklerde,
sensizliğin payını aldığını anlamadan...