Boşuna Yağmur

bak, bu sokakları ben kurmadım
parkların aylak güvercinleriyle
alakam yok
şansım da yaver gitmedi
topal piyangocularla
yine de layığıyla sövmezdim
rengi rüya saçların
kıpırtısız havada uçuşmasa

yalan yok
sinema çıkışlarında vurulan figüranları
tanımam etmem
iç ceplerinden çıkan
kızıla çalan
insanı eksik kısa mesafe şiirleri de
benden bilinmesin

ama ben de bir şeyler yaptım elbet
şarap yarasının iyice sızladığı
hürlüğün çatı gölgeleriyle bölündüğü
ayarlanamayan saatler enstitüsünde
seni gördüm örneğin
toplu iğneler saplandı parmak uçlarıma
kan oturdu
kontrolden çıkan şiirime
örneğin el etek çekilmişti kentimden
ve ilk defa boşunaydı yağmur

biz daha güzel sövgülere layıktık
beceremedim