Boyacı

İndirdi sırtından boya sandığını
Duvarın dibine oturdu çocuk
Bir umut parladı kara gözlerinde
Elleri de karaydı gözleri gibi...


Yanından gelip geçenleri
Kol açan ederken bakışları
Bir adama seslendi utanarak
Boyayalım mı ağabey?


Çocuğun yüz ifadesi
Alı koydu adamı yolundan
Az önce boyatmasına rağmen
Kırmadı çocuğun bu isteğini


Önce sağ ayağını koydu sandığın üzerine
Sol yanının ağrıdığını hissetti aniden
Aldırış etmeden kalbinin acısına
Çocuğun gözlerindeki ışığa odaklandı



Hünerli elleriyle ustaca kullanıyordu fırçayı
Parlattığı ayakkabılara gururla baktı çocuk
Adam uzandı alnındaki terinden öptü önce
Sonra bütün sevgisini verdi parası ile birlikte


Her gün aynı sahneyi tekrarladılar
Boyalı ha(ya)lleriyle umut birikti
Bir yandan okulun yolunu tutarken
Işıkla gülümsüyordu yaşama

Var gücüyle okudu çocuk
Geçmişini sırtında taşıyarak
Koca adam oldu...