Böyle Başlar Her Yokluğunu Yaşayışım

her akşam bir başka yerden seyrederim
güneşin batışını
ılık rüzgarlar senin kokunu getirir bana
uzaklardan
çok uzaklardan bir ses
bir tanıdık ses duyar gibi olurum kimi zaman
azgın dalgalara çarpar, kaybolur
dostça çağırışlarım
aklıma biri gelir sahil boyu yürürken
sen gelirsin

bir kara bulut çöker üzerime
balıkçı meyhanesinden her çıkışımda
körkütük sarhoşluğuma şahit balıkçı tekneleri
önümde sıra sıra
Kaderim teknesi bilir beni
üzerinde sabahlarım ara sıra

derken yıldızlar söner sanki ansızın
gökyüzü paramparça olur başucumda
şafak sökmez bir türlü nedense
ay titrer gözbebeklerimde saatlerce
ve ben sarmaş dolaş olurum
karanlıkların ötesiyle çaresiz
ölürüm yokluğuna