Böylesi Adama

Güneşten önce uyanmak ve geceye kadar tutmak nefesini

Ritmi bozuk, tanrısız ve yurtsuz bir yaşamak

Öylesine düşük, göğsünde urla yürümek günleri

Dünya dönerken durmak

Dostlar ölürken yaşamak

Heyhat, dur ve öl derler böylesi adama

Neresinde yanıldıysan, orasında sürünmek yaşamın

Kaçan avın kurşunuyla intihar

Ölü çocuğun içindeki arzular

Apar topar kaçan güzler, yarasıyla gelen baharlar

Hayır, kafiyesiz ve kefensiz ölmek sevgilim

Böylesi yaraşır böylesi adama

Başlamak için yitirmek her şeyi ve herkesi

Çiçekten ve meleklerden uzak

Şeytanla kol kola koşmak cennetin yolunu

Ne zarafetle sevgilim ne de öfkeyle

Ölü bir yıldız sessizliğinde gideceğiz

Ve hayır, kapıları açılmayacak cennetin böylesi adama

Güneşini gören kardelen, gülünün koynunda bülbül

Bir de biz, kapısında yorgun ve düşkün

Soracağız O'na sevgilim

Neden oydun bizi fotoğraftan, neden kardın bizi toprağa

Tepemizden bakacak, yine sevmeyecek bizi

Bildiğin gibi, cevap verilmez böylesi adama

Ve ölünmez

Öylesine bir kulu gibi