Brooklyn

sevgili günlük
bugün hiçbirşeyden ve önümden geçen
herbirşeyin hiçbir anlamsızlığında yürüdüm.
bilmez kimselerde
ben çok uzaklara gittim.
adını bilmediğim
ama her sabah banada doğan güneşin uğradığı topraklara
kokladım kimsesizliği yabancı gözlerde.
dumanı kaybolana dek geri dönmüşüm
gülümsediğim o ince
kıvrımlı hatıralarıma.
ölümsüz,
korkusuz
ve bir o kadar yenik hayallere.
demem o ki günlük
gitmişim,gelmişim eski bir şarap tadında
ne eksik nede fazla yaşanan
girdabında dolasırken
uçurumun kenarında.
son sözüm olsada sana
diyeceğim;
elbet bir an peşinde
bir anki sözümden yakın
sabahlarını göremeyen gece gibi
usulca,
meleklerki yanıbaşında.