Bu Akşam

*Kadir'imin hatrına...


bitirmek kolaydı da
dönüp gitmek zordu

bu akşam
saniyeler bana inat
geçmiyordu sanki
gözkapaklarım
örtünmüyordu bu akşam
ölmüyordu ruhum
mazi eşliğinde dans ediyordu
can çekişerek...
şehadet getiren parmağım da yorulmuştu
ama dinmiyordu ateş
susmuyordu ses bu akşam...

ağlamak istiyordu gözlerim
olmuyordu...
gözpınarlarım kurumuştu sanki
dönüp baktığımda geri
uzakta
ama görünür bir mazi
oflayan nefes
sönmüyordu bu akşam

keşkeler tokatlıyordu çehremi
bu senfoni beni mi anlatıyordu?
unut diyordu ne söylediyse
sus diye haykırış bir kayda
ama şarkı susmuyordu bu akşam

bir şelale çığlığı gözlerim
arzuladığımda değil de,
istenmediğinde gelen
isteksiz konuk;
gözyaşlarım...
yanaklarım sırılsıklam nemliydi
siliyordum bir çocuk masumluğuyla
fakat kurumuyordu bu akşam...

kara çarşaflar kuşatmıştı yüreğimi
karışmış duygularla bir mozaik
yüzümdeki korku
sevgi ödlekliğinin delili
bedenim çürümüş ceset parçası
kavrulmuş ateş
sönük bir rüyaydı hayallerim
hayallerim de suskundu bu akşam...

halbuki,
hiçbir hayalim yoktu ki onsuz
yetim değildi rüyalarım böylesine

bir zafer çığlığı ortamda
iblis üstündü
biz mağlup
anladık belki ama
doğrulamadık bu akşam
dostlukta bir yenilgi bu akşam...

destina