Bu Aşkın Şarabını İçmiş Desinler

Bu sevdaya yandı desinler
ne çıkar ki!
bu derten içmiş içmiş ölmüş desinler
ne olur ki!

adına da aşk desinler
kimse de meşkine kalmasın desinler
ömür dediğin altı üstü bir nefes bir söz değil mi?
dostlar ötesi de bir avuç kara toprak değil mi ki

hara
vara
yaka
yoka yazmadan
gitmeyi tecelli eden
dostun tüm selemeti yol eyledi
yüreğimin telleri sızladı yurdun bahçesi sulansın
gözyaşım senle dolsun bu yollara kalmış desinler

dostum zora kuyulan güzelliğin seline
zara düşen gözyaşına
dara saymışlar
koyan bilir
doğan bilir demişler

seven bilmez demişler
sen bilmezsen kim bilir benim yüreğimin sularını
sevgilim sevdama kör desinler
sevenler hiç ölmez desinler

kim bilir ki leylasına yol bilenin mecnun demişler
oysa bilen bilmezin k/arına koyan koymuşlar
zoruna kem küm eylemişler
bellemiş yokluğuna vara saymışlar

yokluğun anası ağlayan gözün karası
gelsen de
gitsen de çoktan unuttum sıcaklığın soğukluğunu
donarak yoluna ölümüne beyhüde desinler

yollarına şen yazılmış
sevenin adına ölüm sayılmış yollara zara kalan
zorun güzelliğine kanın rengi al kırmızı
derdi cefası bitmez demişler

aşkın hükmüne ölüm b/içmişler
senden kendimi var bulduysam yazılsın kabrime vatan mahsum
sen masum,
ben masum desinler
gönülden ötesi sevdim desinler

be gülüm...
nasıl olsa bir kaç keresteye tabuta ikimizi koy desinler
o zaman bu aşkın şarabını içmiş desinler

içer içer doymam sevdiğime
bir ömür olsa da doymaz desinler
seni sevdiğime ölüm desinler
büyük sevmenin acısına aşkın şarabı sevdam desinler

30*12*12*Karataş*