Bu Ayaz Gecede
düştü kuş daldan
rüzgar koştu geçti
ormanın karanlığından
dal kırıldı düştü ağacından
buğulu camdan kar tanesi düştü
çatladı sobadaki kütük
sıçradı bir tutam köz
düştü sanki gönlümün üstüne
bu ayaz gecede hangimiz yol, kim yolcu?
benim gibi bağlanmış meler kuzu
gözlerim düştü
gözyaşım düştü, oymalı mendile
elim düştü tahta sedire
ayağım düştü dokuduğun kilime
bu ayaz gecede, ben ölmüşüm kime ne
gamımı sardım kaldırdım ekmeğimle
düştü kül cigaramdan
anam ölmedi, ben de ölmem acımdan
benim gibi bağlanmış meler kuzu
bu ayaz gecede hangimiz yol, kim yolcu?
Eyvallah şair, hayırlı yolculuklar ve yolun açık olsun. Benden de saygılar, selamlar...
Kim yolcu bilmem de ben yoldayım şu anda ve şiiri yol arkadaşım bildim. Omuz omuza kafamızda sorunlarla gidiyoruz. Hakkımızda hayırlısı. Günaydın üstat. Her ne kadar şiir su fırtınalı sabahta iç ısıtmada da içimi yansıttı resmen. Eyvallah. Saygılar, selamlar, esenlikler....