Bu Ayrılık Hiç Hoş Olmadı

Saçlarım beyazladı görüyor musun gül yüzlüm_?
Bu ayrılık hiç hoş olmadı. Hani sen gittin ya parmaklarımın buz tutmuşluğunda ; ateşe bürünmüş yüreğimle seni andım o gece..
Saat yine 12... Kimsecikler yok sakakta. Buğulu camlara dayadım yüzümü ve yalın ayak çocukluğumuzda kaldı yaşanılmış ne varsa.. Ve ben bu olmamalıydım. Ödünç almamalıydım bu kalbi senden..
Tikrek bir sesle geldim huzuruna. Seni çağırıyorum haydi çık o papatya kokulu pencerene.. Elini pencereye değdir ve aç..
Yüreğini bana göster. Hasretim dağılsın dört bir yana ve yüzünün ışığı alsın vurgun yemiş bedenimi.. Ağlasam da olmayacak. Gidelim desem ; ayaklarım çakılacak oraya.. En iyisi sen sadece bak.. Bak ki küheylan gibi aciz bedenimi gömeyim toprağa.. Haydi gel..! Yoksa kaybolacağım bu karanlık sokakta.
Belki bir kış gecesi , belki bir sonbahar akşamı cansız bedenimi bulacaklar çamurlar arasında.. Koşup sana haber verecekler.. Bir elinde yırtık resmin , bir elinde ise 14lüsü vardı diyecekler.. İnanmayacaksın..! Koşup geleceksin bana.. Cesedimi görünce buz kesileceksin.. O zaman beni affet diyeceksin.. Seni çoktan affettiğimi asla bilmeyeceksin.. Eğilip sarılacaksın soğuk bedenime.. Bir fısıltı duyacaksın dudaklarımda.. ; Bu Ayrılık Hiç Hoş Olmadı.. Gülüm Seni Hep Sevdim..


..................................................................


Şiire katkıda bulunan DENİZ GÜGER'E Teşekkürler...