Bu Ayrılık Yakışmıyor B/ize

Ey ruhumun cinaslı kafiyesi!
Bu son yakışmadı b/ize...

Kim giymişti zırhını ilk
Lavlara yürürken yalın (ayak)
Ya da kim sırtlamıştı ayrılığı
Boşalan kadehler dışında!

Sus!
Sesini bir yabancı gasp etmiş
Kırılmasın düşlerim daha çok
Sen yine en kısık tonuyla bildiklerimin
Adımı yıldızlara sor!

Yakıştı mı iki gözüm
Aynı/lık ayrılığa dönüşürken
Susmak yakıştı mı b/ize?

Kırılgan bir kuş kanat çırpıyor yüreğimde
Hissedebiliyorum!

Ağır aksak yürüyorum
Parmak uçlarımda
Usulca geçiyorsun öl/nümden
Yetişmiyor adımlarım bu gidişe
Aklım ermiyor sen-sizliğe
Serseri bir rüzgara kapılıyor yarınlarım
Son-umu yazıyorum!

Ey ruhumun huzur iklimi
Taverna havası esmiyor benliğimde
Nihavent şarkılar mırıldanmıyor gece
Ve yakışmıyor iki gözüm
Bu ayrılık yakışmıyor b/ize!