Bu Benim Tablom

Belki içimin rahatlaması için,
Belki de utanıp sıkılarak yazıyorum...
Senin utanıp sıkılman içindir,Yazdığım bu satırlar.
Her son bir başlangıç,
Her başlangıç ise bir son olmayabilir bazıları için.
Her ne kadar hoşuna gitmeyeceksede,
Tablo bu,manzara bu...
Derme çatma bir ev,kırık bir kalp,
Görünüşte mutlu insanlar,dostlar,düşmanlar...
Ve AŞK .

Ne kadar bakarsan bak boşuna
Çünkü resmi ressam yapmıştır;
Sen göremezsin o gözlerle,
Farkedemezsin tabloyu aydınlatan güneşi,
Derme çatma evin ardında ki dağlara gizlenmiş umutlar'ı,
Yeşillikler arasındaki küçük papatyayı,
Yada kırık kalpteki, söylenmesi icap etmeyen,
Yaşanması gereken mutlu günler hayalini.
Haklısın ama....
Görmek istediğin tablo bu değildi.
Ama bilesin...
Hangi tabloya ne gözle bakarsan bak,
Hissettiğin kadar görür ve o kadar anlarsın...

Ve AŞK.


BU ŞİİR BENİM İÇİN DEĞERİ ÇOK BÜYÜK OLAN
YUSUF TURAK'IN AĞZINDAN KALEME ALINMIŞTIR.
TÜM VARLIĞINLA YANIMDA OLDUĞUN İÇİN SAĞOL SEVGİLİ YUSUF