Bu Bir İtiraftır

bir kere sor
mor nedir
al nedir
ve sarı ne
bir kere sor
umut nedir hüzün nedir
söz
dil uzatmayacağım kadere

çocuktum
yağmur okşarken saçlarımı
öyle masum
öyle suskun
sokulup başka bir çocuğun koynuna
kadınlığa soyundum
/kirletildi avuçlarım/

günler körebe oynadı gençliğimle
postallar ezdi geçti
aklımda paslı birkaç kelime
dilime vurdu gecenin ayazı
yüreğime sızdı şiir
/yıllar akıp giden bir nehir/

bir temmuza daha uyanırken mevsim
çizikler varsa yüzümde
parlamıyorsa göz bebeklerim
ne çınar gölgesi ne pınar sesi
fayda etmiyorsa zamanın kıvrımlarına
unutmuşsa insanlığını insan
/kadınlığını kadın/
mor hüzün sarkar bulutlardan
(ruhum intiharın eşiğinde)

ey haşmetine yandığım dünya!
doymadın mı acıya
../ bu bir itiraftır
zehri barındırıyor şimdi dilim /..