Bu da Feleğin Bir Oyunu

işte yine bir kaçış,
başım kendini alıp gider
bilmeden boşuna atıp tutar dilim...
başımı yastığıma koyduğumda
hayatım bir bardak su olur,
seni tuz buz yapıp karıştırırım bir bardak suya,
hayatıma...
ben senin akan pınarlarına karışsamda
akar giderim...
ama sen her gece zehir olursun,
sıraya dizilip her bir halin
hayatımı dahada tuzlu yapmak için
çaba verir...
ağır seni yaşamak...
inansamda aşkına
kendi kendime sevemiyorum ben seni işte...
oturup bir köşede,
zamanla acım bitecek biliyorum
ama korkuyorum...
kendi sesimden nefret ediyorum
seni artık sevmiyorum dediğinde...
bu şehir bana dar gelir...
bin defa ölürüm sensizliğin girdabında
sen hiç bilmeden...
ben nelere dayandım sensiz,
nelerle savaştım...

gururumdan,
hiç bir zaman bilmeden,hissetmeden
yiğitçe...
yaşadım ben seni...
öldüm aşkından,
dirilmedim,uyanmadım...
biliyorum
senin değil,
feleğin bir oyunu buda...