Bu Gece Kalbimden Çıkıyorsun

Bildim ben ;
İdrak edemedin sen ne yaşadığımızı ,
Benim nazarımda aşk adı
Yetmişikibuçuk milletin boynunun borcu ,
Yeryüzü cenneti kitabımda .
Esasında ;
Her lisanda aynı acı
Ve aynı mutluluk
Her dindeki tövbe kadar aynı pişmanlık
Ya da ; amin'i arzu cümlelerinin .
Sen iman etmiyorsun.

Bazen bir körlük anı ;
Başkasını görmez gözün
Bazen yürek fesadı ;
Tıka basa yersin de
Yine doymaz özün .
Kimi beyniyle ,
Kimi gönlüyle ,
Belden aşağı sevmelerde kimi .
Hastalıklı bir hâl ,
Arap saçı gibi bir şey bu sevgi.
Sen çözemiyorsun.

Mantıktan uzak üstelik ,
Mesela ;
Boğazdan bir gemi geçiyor ,
Sen aklıma giriyorsun .
Sen yumunca gözlerini
Şehrin tüm ışıklarını söndürüp ,
Beni karanlıkta bırakıyorsun .
Kadehime girip , genzimi yakıyor
Yokluğunda , nikotin krizi gibi titretiyorsun .,
Yanımda yokken bile dizimin dibinden ayrılmıyorsun .
Aklıma iyi gelmediğin kesin ,
Bende paranoya yapıyorsun
Sen anlamıyorsun .

Olur olmaz zamanlarda gidiyorsun üstelik .
Bekliyorum ben ,
Dönmüyorsun ...
Hesap da sorulmuyor ki sana ,
?Ayrılık bunun adı ? deyip
Gülüyorsun .
Sen belki bilmezsin ;
?Kör bıçak kesiği ? der buna sevenler
Kanatır ayrılık içten ,
Ben kan kaybından ölüyorum ,
Sen Lokman olmuyorsun .
Senin özlem dediğin ,
Küçümsediğinden çok derin ,
Deprem gibi yıkar geçer
Göçük altında inliyorum
Sen duymuyorsun ...


Bildim ben bildim ,
Frekanslarımız uyuşmuyor .
Ben çığlık atarken
Sen bir zahmet fısıldıyorsun .
Bu iş böyle gitmiyor ,
Kararlıyım
Bu gece kalbimden çıkıyorsun...

7 Ekim 1992 / Herford