Bu Günlerde Bir Garibim

Bir garibim bu günlerde,
Mısraların arasına sıkıstıracak_süslü kelimeler bulamıyorum.
Eskiden hic degilse yazardım konusamadıgım zamanlar,
Ne hissetsem sessiz kalıyor artık yüregimde,
Anlatamıyorum artık ne yazarak ne konusarak.

Dünyaya bugulu pencerelerden bakıyorum,
Düsünüyorumda;
Hani bazen konussanda anlamaz ya insanlar seni.
Acaba diyorum tam terside olur mu?
Susarken birseyler anlatabilir mi acaba insan!
Yada karsındaki anlayabilir mi?
Yüreginden kopan o sessiz cıglıkları,
Sadece icindekileri yıkan fırtınaların tahribatını görebilir mi?
Görürde senin sessizliginde kalanları sana söyleyebilir mi?

Bir garibim bu günlerde,
Ya sessizim yada sorularla basbasa.
Onca seyi sorsamda kendime,
Tek bir cevap dahi bulamıyorum.
Bilmiyorum hislerimin sonu ne olacak!
Daha ne kadar atacak kalbim bu sekilde,
Askla,
Sevgiyle,
İhanetle,
Merhametle,
Bilinmez duygularla...

Cevaplar ararken bile sorular icinde boguluyorum,
Ne kadar dayanma gücüm kaldı onuda bilmiyorum.
Kücük bir cocuk gibiyim.
Sahip oldugu sey gözünün önünden gidince,
Kayboldugunu sanıp cıglık cıglıga aglayan bir cocuk gibi.

Suskunlugumdan kopanlar sadece bunlar,
Sadece bir yakarıs.
Sakın olaki su cocuk yüregimden GİTME...

Ne olursun cekme ellerini,
Yüregimden kopanlar bir tarafa,
Destege ihtiyacım oldugunda sarılayım o duygulara...