Bu Kaçıncısıydı

I

Kimisi hüzünlüdür mevsimlerin

Kimisi güneşsizdir günlerin

Bir martı uçarken havada

Ardından canlanıyor her şey

Ağaçlar  yeşil

Gökyüzü mavi

Bazen de 

Sokaklar çeker beyaz yorganını

Bulutlar toplu merasimde

Ve yaşlı lambalar

Yanıp sönüyor birer birer

Yaşamak neydi ki zatında?

İnsanım, içimde binbir yabancı

Kimisi aşk gibi garip gelir yaprakların

Kimisi çığlık gibi bestesiz gelir şarkıların

Ve sonrasında soğuk bir titreyiş 

Sanki cehennemindeymişim gibi Dante'nin 

II

Atlıyorum daldan dala

İçimden yazmak geçiyor

Sokaktaki çocuğu

Işıksız feneri

Tozlu kaldırımları... yazıp da yaşamak istiyorum

Dışarıda tavşanlar ölüyor 

İçimde yılanlar azgın

Terk edilmiş bozkırın isyanını izliyorum

                                uzun

                                     uzun

Ve kirletilmiş sokakların iç çekişini duyuyorum

                   derinlerden 

                          derinlerden

Yansıyor pencereden saçlarım

Arkamda çerçeve var

İçinde sürgüne mahkum yalnızlık uyuyor

Derken sallanıyor boşlukta

Zeytin yeşili acılarım

Ve yaşıyor sanki beni

Darağacındaki meçhûl

Şimdi sona ermekte akşam

Defterim uykusuz,sözlerim yorgun

Kalemim düşüyor elimden

Kaderine razı gibi

III

Colesseum'da düşmüş maskeli yüzler

Gözler donuk gibi

Gülen mi var ağlayan mı belli değil

Sahnede bir tek ben varım

Ne istediğimden habersiz

Bakmak gibi olmasa da

Dalmışım mavi sulara

Aklımdan geçenleri sessiz sinemada döküyorum

Sen söyle midyeci

Canlıyken bu kadar hayat

Ne susuyor küheylanlar

IV

Yıkılıyor şimdi yer yer avucuma dikilmiş minareler

Biz de imandan kubbe var 

Gökten gelen zalimin kendisi olsa

Nefesimizle püskürtürüz

Mevsimleri buram buram kaplamış 

Yanık kokusu

İçimde saz var, ağzımda türküler

Zamana başkaldırdım çekiyorum acısını

Öyle bir çiledir ki yıldızları gözlüksüz saymak

Gözlerimden yaş gelecek kadar

Sitem ettim o bulanık geceye

V

T/adımsız yollardan döndüm geriye

Takmışım koluma zincirleri

Arkamdan sürünüyor ütopyalar

Ölü bir yaprak gibi

Düşünmek kadar acizdim hayattan

Süreyyalara uğradım

Nasibimi almak  için güvercinden

Şimdi ne olduğum belli değil

Durmadan kıkırdıyordu yıldızlar

Sanki tutulmuş bir dilekti

Onlarla beraber olmak

Bir gemi daha geçmekte

Bu şiirli limandan

Dalgalar öyle mutlu ki

Sarhoşluğa aldırmadan 

Kayalara

             çarpa

                   çarpa

Benliğime selam vermekte

VI

Bu kaçıncısıydı mumların tükendiği

Gözlerimde yanıyorken ilham feneri

İçimde uyanıkken gençliğimin şairi

Söyle bana tek kollu imdat

Bu kaçıncısıydı mumların tükendiği